 |
Serwis Deluxe Ski Jump
Deluxe Ski Jump
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
Gość
|
 Wysłany: Śro 13:49, 06 Kwi 2011 Temat postu: Polskie skocznie |
|
|
Wielka Krokiew
Wielka Krokiew im. Stanisława Marusarza – skocznia narciarska w Zakopanem nazwana imieniem narciarza Stanisława Marusarza, usytuowana na północnym stoku góry Krokiew w Tatrach. Zbudowana została według projektu Karola Stryjeńskiego, uroczyście otwarta 22 marca 1925. Jest największą skocznią narciarską w Polsce[1]. Jej obecny punkt konstrukcyjny jest usytuowany na 120. metrze. Skocznia wyposażona jest w sztuczne oświetlenie, które jest potrzebne w rozgrywaniu konkursów wieczornych.
Średnia Krokiew im. Bronisława Czecha
Średnia Krokiew im. Bronisława Czecha – skocznia narciarska w Zakopanem, wchodząca w skład Kompleksu skoczni narciarskich Średniej Krokwi (obok Małej i Maleńkiej Krokwi).
Kompleks powstał w 1950 roku. Na Średniej Krokwi odbywały się m.in. Mistrzostwa Świata, konkursy Uniwersjady czy wielokrotnie Mistrzostw Polski (w 1980 roku na skoczni odbył się także jeden konkurs Pucharu Świata). Na obiekcie tym odbyły się też Mistrzostwa Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2008.
Wszystkie skocznie posiadają igelit, wymieniony na nowy w 2004 roku.
Rekordzistą skoczni jest Łukasz Rutkowski, który osiągnął 94 m na mistrzostwach świata juniorów w 2008 roku.
W lipcu 2008 roku z okazji setnych urodzin Bronisława Czecha skocznia została nazwana jego imieniem. Odsłonięta została tablica upamiętniająca ten moment. W ramach uroczystości odbył się Memoriał Bronisława Czecha, w którym wzięło udział 50 skoczków młodego pokolenia[1].
Mała Krokiew
Mała Krokiew to skocznia narciarska w Zakopanem, wchodząca w skład Kompleksu skoczni narciarskich Średniej Krokwi (obok Średniej i Maleńkiej Krokwi).
Kompleks powstał w 1950 roku. Na Małej Krokwi często rozgrywają się zawody młodych skoczków (m.in. Lotos Cup).
Na zdjęciu skocznia druga od lewej.
Wszystkie skocznie posiadają igelit, wymieniony na nowy w 2004 roku.
Rekord Małej Krokwi należy do Kamila Stocha (73,5 m).
Maleńka Krokiew
Maleńka Krokiew to skocznia narciarska w Zakopanem, wchodząca w skład Kompleksu skoczni narciarskich Średniej Krokwi (obok Średniej i Małej Krokwi).
Kompleks powstał w 1950 roku. Na Maleńkiej Krokwi często rozgrywają się zawody młodych skoczków (m.in. Lotos Cup).
Wszystkie skocznie posiadają igelit, wymieniony na nowy w 2004 roku. Przez pewien czas obok Maleńkiej Krokwi istniała także skocznia K30 - Malutka Krokiew, jednak w 2004 roku zdemontowano jej rozbieg.
Rekord Maleńkiej Krokwi należy do Pawła Słowioka (39,5 m).
Adaś (skocznia narciarska)
Adaś - najmniejsza skocznia narciarska w Zakopanem o punkcie konstrukcyjnym K15. Została wybudowana w 2004 r. Jest wyposażona w igelit. Na skoczni trenują najmłodsi skoczkowie i skoczkinie z klubów Wisła Zakopane oraz WKS Zakopane. Skocznia została nazwana Adaś na cześć najbardziej utytułowanego polskiego skoczka narciarskiego w historii - Adama Małysza. Jest położona niedaleko kompleksu Średniej Krokwi. Żeby się na nią dostać, trzeba przejść przez wybieg Małej i Średniej Krokwi, co ze względów bezpieczeństwa powinno mieć miejsce tylko wtedy, gdy nie są one używane.
Malinka (skocznia narciarska)
Skocznia narciarska im. Adama Małysza w Wiśle-Malince – skocznia narciarska o punkcie konstrukcyjnym K 120 i wielkości (HS) 134 m. Jest to druga, obok Wielkiej Krokwi w Zakopanem, tego rozmiaru skocznia w Polsce.
Na trybunie głównej znajdują się 1233 miejsca, oprócz tego zawody może oglądać około 10 tysięcy osób korzystając z miejsc stojących. Obiekt wyposażony jest w igelit, sztuczne oświetlenie oraz wyciąg krzesełkowy.
Łabajów
Kompleks skoczni narciarskich Wisła-Łabajów - dwie skocznie narciarskie w dolinie Łabajowa w Wiśle w Beskidzie Śląskim, o punktach konstrukcyjnych K65 i K35.
Pierwsza skocznia w dolinie Łabajowa zbudowana została w 1931 r., a skakali na niej m.in. Bronisław Czech, Stanisław Marusarz oraz późniejszy długololetni trener polskich skoczków Mieczysław Kozdruń. Po przebudowie profilu skoczni w 1978 r. jej rekord wyniósł 63 m, a pierwsze szlify zdobywał na niej później najwybitniejszy dotychczas polski skoczek, Adam Małysz. Skocznia nosi imię Jana Lipowczana (1888 - 1947), zasłużonego działacza Sekcji Narciarskiej "Watra" przy cieszyńskim Oddziale Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego, organizatora narciarstwa turystycznego i sportowego w Beskidzie Śląskim.
Obecnie na obu skoczniach najczęściej odbywają się zawody młodych skoczków, w tym Lotos Cup. Czasami skocznię K65 do treningów wykorzystują polscy seniorzy, w tym Adam Małysz.
Obiekty nie posiadają igelitu, przez co skoki na nich mogą odbywać się jedynie zimą. Dodatkowym utrudnieniem jest fakt, że trasa zeskoku przecina potok Łabajów (na moście!) i równolegle biegnącą drogę (prowadzącą zresztą do ośrodka narciarskiego pod Stożkiem), na której trzeba wstrzymywać ruch w czasie skoków. Obok mniejszej skoczni stoi drewniana wieża sędziowska. Przy skoczni znajduje się wyciąg narciarski.
Łabajów K65
Łabajów K35
Miejscowość Polska Wisła
Data otwarcia 1931
Rozmiar skoczni (HS) 42 m
Rekordzista Polska Klemens Murańka - 45,5 m
Igelit nie ma
Kompleks skoczni narciarskich Centrum
Centrum – kompleks skoczni narciarskich w Wiśle, w skład którego wchodzą 3 skocznie o punktach konstrukcyjnych: K40, K23 oraz K17. Wszystkie pokryte są igelitem, jednak maty są już zszarzałe i przestarzałe[1]. Skocznie posiadają także sztuczne oświetlenie[2].
Obiekty powstały w latach 1962–1964, a gruntownie zmodernizowano je w 1997[3]. We wrześniu 2005 skocznia K23 otrzymała nowe tory najazdowe[4].
Obecnym rekordzistą największej skoczni jest Paweł Słowiok, który 26 lutego 2004 roku, pod
Poczas zawodów o Puchar Fundacji Małyszów, skoczył na niej 46,5 metra[5]. Poprzedni rekord należał do Adama Małysza (44 metry), który skoczył tyle, gdy był juniorem[6].
Na skoczniach Centrum odbywają się regularnie zawody dzieci i młodzików, m.in. Puchar Fundacji Małyszów[7][8].
W 2010 roku powstał projekt przebudowy skoczni[9]. Koszt takiego przedsięwzięcia wyniesie około 3 milionów złotych[10]. Z powodu braku odpowiednich finansów klub KS Wisła Ustronianka, wraz z Polskim Związkiem Narciarskim i Adamem Małyszem, zorganizował zbiórkę pieniędzy na ten cel[11]. Ponadto projekt przebudowy wsparli także burmistrz Wisły[12] i marszałek województwa śląskiego[13].
Skalite
Skalite – kompleks skoczni narciarskich zlokalizowany na stoku góry Skalite w Szczyrku.
Pierwsze zawody na Skalitem odbyły się 14 lutego 1937 roku, a zorganizował je klub WKS Bielsko-Biała. Pierwotnie na obiekcie osiągano odległości do 40 m. Po zakończeniu II wojny światowej skocznia została przebudowana przed narciarskimi mistrzostwami Polski w 1948 r., umożliwiając oddawanie skoków o długości do 70 m. W 1952 r. rozegrano na niej pierwsze konkursy po dłuższej przerwie. Pierwszym rekordzistą skoczni po modernizacji został w 1953 r. Antoni Wieczorek lądując na 63,5 metrze (niedługo potem wyczyn ten poprawił o 4,5 metra Aleksander Kowalski). Przez kilkadziesiąt lat najważniejszymi zawodami przeprowadzanymi na Skalitem był Puchar Beskidów, gdzie tryumfowało wielu skoczków z całego świata. Ponadto odbywały się na niej regularnie Mistrzostwa Polski.
W latach 70. XX w. ponownie przebudowana na wzór skoczni olimpijskiej w Holmenkollen. Rekord skoczni wynosił wówczas 86,5 m (Axel Zitzmann z byłej NRD).
W latach 2007-2008 skocznia została po raz kolejny przebudowana, na okoliczność Mistrzostw Świata Juniorów 2008, które planowano w Beskidach na luty 2008 (ostatecznie przeniesione do Zakopanego). Ostatni rekord skoczni przed przebudową wynosił 93,5 metra, a po raz pierwszy odległość tą uzyskał Krystian Długopolski w 1999 r. 26 stycznia 2005 r. – podczas Mistrzostw Polski 2005 – osiągnięcie to wyrównał Adam Małysz.
Pierwszy skok na nowej skoczni K-95 (HS-106) oddał (nieoficjalnie) Piotr Żyła, uzyskując odległość 102 m. Inauguracja obiektu odbyła się podczas konkursu Pucharu FIS, na którym padł rekord 104 m Łukasza Rutkowskiego. Następnego dnia pół metra dalej skoczył Piotr Żyła. Odległość tę osiągnęli kilka dni później Maciej Kot oraz Krzysztof Miętus podczas Ogólnopolskiej Olimpiady Młodzieży.
Na przełomie lat 2008 i 2009 dobudowano obok skoczni głównej obiekt o punkcie K usytuowanym na 70 metrze (HS-77). Pierwszymi zawodami na mniejszej skoczni był rozegrany przy niesprzyjającej pogodzie konkurs Lotos Cup, podczas którego padł pierwszy rekord – 69,5 m Andrzeja Gąsienicy.
W 2009 na Skalitem odbyły się zawody w ramach IX Zimowego Europejskiego Festiwalu Młodzieży "Śląsk-Beskidy 2009".
23 lipca 2010 podczas mistrzostw Polski w skokach narciarskich nastąpiło uroczyste otwarcie obiektu K-40[1].
1 marca 2011 Krzysztof Leja skoczył na Skalitem aż 116 pobił aż o 7 metrów poprzedni rekord należący do Tomasza Byrta[2].
Kompleks skoczni narciarskich Biła
Kompleks skoczni narciarskich Biła – kompleks nieczynnych już dwóch skoczni narciarskich w dolinie Biłej w Szczyrku, w Beskidzie Śląskim:
* skocznia średnia z punktem konstrukcyjnym K50;
* skocznia mała z K33.
Skocznię wybudowano w latach 1946 - 1947 z inicjatywy klubu sportowego "Szczyrk". Zasłynęła z tego, że na niej w 1948 r. po raz pierwszy w Polsce odbywano skoki latem, pokrywając rozbieg i zeskok słomą. Wielokrotnie później przebudowywana i powiększana, w 1963 r. została pokryta igelitem, co pozwalało skoczkom narciarskim na całoroczny trening. Pozostawała w gestii Centralnego Ośrodka Sportu w Szczyrku. Organizowane były na nich dość często konkursy dla młodych skoczków, takie jak Lotos Cup czy Nadzieje Beskidzkie.
Obiekty leżały tuż przy drodze, która bezpośrednio przecinała ich zeskok. Dlatego skakanie było tu możliwe tylko po zamknięciu drogi dla ruchu i pokryciu asfaltu warstwą trocin (latem) lub śniegu. Pod koniec 2009 r. obiekt zamknięto i poddano rozbiórce. Obecnie wszelkiego rodzaju konkursy w skokach narciarskich oraz treningi odbywają się na nowym kompleksie skoczni narciarskich Skalite, natomiast niedaleko znajduje się nowoczesna, mniejsza skocznia Antoś.
Antoś
Antoś - skocznia narciarska w Szczyrku o punkcie konstrukcyjnym K15.
Antoś pomimo swojej wielkości jest jedną z najnowocześniejszych skoczni w Polsce. Obiekt ten jest położony na stoku zwanym Beskidek.
Ostatni gruntowny remont odbył się 10 czerwca 2001. Od tamtej pory jednak wprowadzono na Antosiu wiele zmian. Od 2004 skocznia jest w gronie najlepiej opomiarowanych skoczni na świecie. Wyposażona jest w urządzenia do dokładnego pomiaru np. siły wybicia, czy analizy pracy każdej z nóg skoczka. Oprócz tego na Antosiu jest najprawdopodobniej jedyny na świecie tzw. rozbieg krążownikowy. Zawodnik podczas najazdu jedzie po specjalnie zamontowanych i ułożonych rolkach. Rozbieg ten ma też to do siebie, że latem nie trzeba go podlewać wodą aby narty skoczka jechały szybciej. Pomysłodawcą i autorem całego przedsięwzięcia jest inż. Stanisław Banerski. Obiekt wyposażony jest także w igelit, który jest już jednak przestarzały.
Sama nazwa Antoś pochodzi od imion dwóch byłych skoczków narciarskich ze Szczyrku - Antoniego Łaciaka i Antoniego Wieczorka. Czasem skocznia nazywana też jest "Beskidek" - od nazwy stoku na którym jest położona.
Antoś jest obiektem głównie wykorzystywanym do celów szkoleniowych. Trenują na nim zawodnicy szczyrkowskich klubów - SS-R LZS Sokół oraz LKS Jastrząb.
[/img]
|
|
| Powrót do góry |
|
 |
|
|
|
|
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Galerie
Rejestracja
Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości
Zaloguj
